متون درس «جِسْرُ الصَّداقَةِ» و معنی:

جِسْرُ الصَّداقَةِ

پل دوستی

کانَ حميدٌ وَ سعيدٌ أَخَوَينِ في مَزْرَعَةِ قَمْحٍ؛ في أَحَدِ الْأَيّامِ وَقَعَتْ عَداوَةٌ بَيْنَهُما وَ غَضِبَ الْأَخُ الْأَکْبَرُ «حَميدٌ» عَلَی الْأَخِ  الْأَصْغَرِ «سَعيدٍ» وَ قالَ لَهُ: «اُخْرُجْ مِنْ مَزرَعَتي» وَ قالَتْ زَوجَةُ حميدٍ لِزَوجَةِ سعيدٍ: «اُخْرُجي مِنْ بَيتِنا.»

حمید و سعید دو برادر در مزرعه گندم بودند؛ در یکی از روزها دشمنی بین آن ها در گرفت و حمید  برادر بزرگتر بر سعید برادر کوچکتر خشمگین شد و به او گفت: «از مزرعه من خارج شو.»  و همسر حمید به همسر سعید گفت: «از خانه ما خارج شو»

في صَباحِ أَحَدِ الْأَيّامِ طَرَقَ رَجُلٌ بابَ بَيْتِ حميدٍ؛ عِنْدَما فَتَحَ حميدٌ بابَ الْبَيتِ؛ شاهَدَ نَجّاراً؛ فَسَأَلَهُ: «ماذا تَطْلُبُ مِنّي؟»

در صبح روزی دیگر مردی درِ خانه حمید را کوبید؛ زمانی که حمید درِ خانه را باز کرد؛ نجّاری را  دید؛ پس از او پرسید: «از من چه درخواستی داری؟!»

أَجابَ النَّجّارُ: «أَبْحَثُ عَنْ عَمَلٍ؛ هَل عِنْدَكَ عَمَلٌ؟»

نجّار گفت: «دنبال کاری می گردم. آیا نزد تو شغلی برای من است؟»

فَقالَ حميدٌ: «بِالتَّأکيد؛ عِندي مُشکِلَةٌ وَ حَلُّها بِيَدِ.»

پس حمید گفت: «قطعا مشکلی دارم که راه حلّ آن در دست توست.»

قالَ النَّجّارُ: «ما هيَ مُشکِلَتُكَ؟»

نجّار گفت: «مشکلت چیست؟»

أَجابَ حميدٌ: «ذٰلِكَ بَيتُ جاري؛ هوَ أَخي وَ عَدوّي؛ اُنْظُرْ إِلَی ذٰلِكَ النَّهْرِ؛ هوَ قَسَّمَ  الْمَزرَعَةَ إِلَی نِصفَينِ بِذٰلِكَ النَّهرِ؛ إِنَّهُ حَفَرَ النَّهْرَ لِأَنَّهُ غَضْبانُ عَلَيَّ. عِندي أَخْشابٌ کَثيرَةٌ فِي الْمَخْزَنِ؛ رَجاءً، اِصْنَعْ جِداراً  خَشَبيَّاً بَينَنا.»

حمید جواب داد: «آن خانه همسایه من است. او برادر و دشمن است؛ به آن رود بنگر، او مزرعه را توسط آن  روز به دو قسمت مساوی تقسیم کرده است. او برای اینکه مرا عصبانی کند این رود را کنده است. من در  انبار چوب فراوانی دارم. لطفا دیواری چوبی میان ما بساز.»

ثُمَّ قالَ لِلنَّجّارِ: «أَنا أَذْهَبُ إلَی السّوقِ وَ أَرجِعُ مَساءً» عِنْدَما رَجَعَ حميدٌ إِلَی مَزرَعَتِهِ مَساءً تَعَجَّبَ کَثيراً؛ النَّجّارُ ما صَنَعَ  جِداراً؛ بَلْ صَنَعَ جِسْرا عَلَی النَّهْرِ؛ فَغَضِبَ حميدٌ وَ قالَ لِلنَّجّارِ: « ماذا فَعَلْتَ ؟! لِمَ صَنَعْتَ جِسْراً ؟!»

سپس به نجّار گفت: «من به بازار می روم و بعد از ظهر بر می گردم» زمانی که حمید بعد از ظهر به مزرعه  برگشت. بسیار تعجّب کرد؛ نجّار دیواری نساخته بود بلکه یک پل بر رود ساخته بود پس حمید عصبانی شد و به نجاّر گفت : «چه کردی؟ چرا پل ساختی؟!»

في هٰذا الْوَقتِ وَصَلَ سعيدٌ وَ شاهَدَ جِسْراً فَحَسِبَ أَنَّ حميداً أَمَرَ بِصُنْعِ الْجِسْرِ؛ فَعَبَرَ الْجِسْرَ وَ بَدَأَ بِالْبُکاءِ وَ قبلَ أَخاهُ وَ اعْتَذَرَ؛ ذَهَبَ حميدٌ إلَی النَّجّارِ وَ شَکَرَہُ وَ قالَ: « أنتَ ضَيفي لِثَلاثَةِ أَيّامٍ»

در این زمان سعید رسید و پل را دید پس گمان کرد که همانا حمید دستور ساخت پل را داده است؛ پس از پل  عبور کرد و شروع به گریه کرد و برادرش را بوسید و از او معذرت خواست؛ حمید به سوی نجّار رفت و از او  تشکّر کرد و گفت: «تو برای سه روز مهمان من هستی»

اِعْتَذَرَ النَّجّارُ وَ قالَ: «جُسورٌ کَثيرَةٌ باقيَةٌ؛ عَلَيَّ الذَّهابُ لِصُنْعِها»

نجّار معذرت خواست و گفت: «پل های بسیار باقیست؛ بر من واجب است رفتن برای ساخت آنها.»

مِن کَلامِ رَسولِ اللّهِ (ص):

اِثْنانِ لا ینْظُرُ اللهُ إِلَیْهِما: قاطِعُ الرَّحِمِ وَ جارُ السّوءِ.

از سخنان پیامبر خدا (ص) است که می فرماید:

دو شخص هستند که خداوند به آن ها نظر نمی کند؛ برّنده پیوند خویشان و همسایه بد.

الاربعینات